Βρώμα και δυσωδία του βάζελου η ιστορία

ΠΑΟ: Φιλικό με τους Ναζί. Οπαδός του ο Κοκός. Αγαπημένη ομάδα της Χούντας


Οτιδήποτε προοδευτικό και αριστερό για τον ΠΑΟ είναι βδέλυγμα. Από τη πρώτη μέρα της ίδρυσης αυτού του συλλόγου, μέχρι σήμερα, στις τάξεις του έχει ενταχθεί ότι πιο βρώμικο, ότι πιο αισχρό υπάρχει στη κοινωνία. Είναι αδύνατον να καταγραφούν τα ανομήματα της πράσινης μούχλας. Για το σκοπό αυτό θα χρειαζόταν ολόκληρη εγκυκλοπαίδεια. Η εγκυκλοπαίδεια της Παναθηναϊκής ντροπής. Θα αρκεστούμε σε ελάχιστα μόνο γεγονότα.

Ο ΠΑΟ έδιωξε ένα από τους μεγαλύτερους παίκτες του ελληνικού ποδοσφαίρου, τον Αγγελο Μεσάρη γιατί ηταν κομμουνιστής. Το όνομα του παράγοντα που έκανε αυτή την απρέπεια έχει δοθεί στο χαρισμένο από το κράτος γήπεδο του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, ο Απόστολος Νικολαϊδης. Εκείνα τα χρόνια ήταν τεράστια η "διαμάχη" για την ιδεολογική ταυτότητα του Συλλόγου. Άλλωστε μαζί με τον Μεσάρη αποχώρησε και ο Καλαφάτης, από τους ιδρυτές του ΠΑΟ, ο οποίος και διαγράφτηκε για ένα διάστημα από τα μητρώα. Η κουβέντα που λέγεται πως είπε ο Νικολαϊδης στον Μεσάρη είναι: "...σταμάτα την πολιτική και παίξε ποδόσφαιρο... κι εγώ θα σε βοηθήσω να μπεις στο Πολυτεχνείο".

Ο Aγγελος Μεσάρης ως μέλος της ΟΚΝΕ είχε συμβάλλει στην ίδρυση πλήθους ποδοσφαιρικών ομάδων στην Αθήνα και σε όλη τη χώρα με αποκορύφωμα την ίδρυση της Ομοσπονδίας Ποδοσφαιρικών Αθλητικών Σωματείων Αθήνας το 1935, της οποίας ήταν και πρόεδρος.


Στη κατοχή ο ΠΑΟ μαζί με τον Αρη Θεσσαλονίκης ήταν οι μοναδικές ομάδες που διέπραξαν τη προδοσία να συμμετέχουν σε τουρνουά το 1942 με ομάδα των SS. Για την ιστορία το σκορ του αγώνα ΠΑΟ - SS ήταν ισόπαλο 3-3 .

Για να γίνει κατανοητή η πράξη και το μέγεθος της προδοσία των πράσινων, να αναφέρουμε πως την ίδια χρονιά, το 1942, στην κατεχόμενη Ουκρανία πραγματοποιείται ο ιστορικός αγώνας μεταξύ επίλεκτων του Χίτλερ και της Ντιναμό Κιέβου. Η Γκεστάπο είχε προειδοποιήσει τους σοβιετικούς παίκτες: «Αν διανοηθείτε να κερδίσετε, θα πεθάνετε. Μόλις τέλειωσε ο αγώνας, τουφεκίστηκαν και οι 11 φορώντας τις φανέλες της ομάδας τους, επειδή τόλμησαν σε μια άφθαστη ενέργεια ηρωισμού, αντίστασης και αξιοπρέπειας να κερδίσουν, ανυψώνοντας το ηθικό των σκλαβωμένων συμπολιτών τους.


Γνωστό είναι ότι ο έκπτωτος βασιλιάς Κωνσταντίνος ήταν μέλος του ΠΑΟ. Δεν υπάρχουν στοιχεία για το τι ήταν η μητέρα του Φρειδερίκη…

Την εποχή της Χούντας οι Παπαδόπουλος, Παττακός και Ασλανίδης διέταξαν την απέλαση του μεγάλου Μπούκοβι με τον οποίο ο Ολυμπιακός είχε σαρώσει όλους τους τίτλους. Οι ίδιοι οδήγησαν τον ΠΑΟ στο Γουέμπλεϊ αγοράζοντας το παιχνίδι με τον Ερυθρό Αστέρα. Για τα προϊόντα που εισέπραξαν οι Γιουγκοσλάβοι από τη Χούντα υπάρχουν επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εμπορίου της Γιουγκοσλαβίας. Το σχετικό ντοκουμέντο έχει παρουσιάσει το Mega Channel.

Η ομάδα που με τη παρουσία της εκφυλίζει το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι συνηθισμένη στην εξαγορά των αγώνων. Υπενθυμίζουμε ότι έχει καταδικαστεί με τελεσίδικη απόφαση για δωροδοκία του Ηρακλή (υπόθεση λουλουδιών). Δεν έπεσε στη Δεύτερη Kατηγορία χάρις στην ψήφο του Ανδριανόπουλου τον οποίο θα πρέπει να χαρακτηρίζουν ως ευεργέτη τους και να τον τιμούν στις εκδηλώσεις που κάνουν. Πρέπει να τονίσουμε πως ο μεγάλος Ολυμπιακός, ο Θρύλος του Ελληνικού ποδοσφαίρου, που τιμά με την παρουσία του και κοσμεί το άθλημα, ΟΥΔΕΠΟΤΕ έχει έστω κατηγορηθεί για υπόθεση δωροδοκίας.

Το ακριβώς αντίθετο του Παναθηναϊκού είναι ο Ολυμπιακός.

Παίκτης του Ολυμπιακού ήταν ο καταδικασμένος σε θάνατο αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης Νίκος Γόδας. Τα χαράματα της 19ης Νοεμβρίου του 1948 όταν τον ειδοποίησαν οι φύλακες ότι τον ζητούν στη διεύθυνση των φυλακών της Κέρκυρας που ήταν φυλακισμένος ο Νίκος Γόδας ζήτησε την ερυθρόλευκη φανέλα και το άσπρο σορτσάκι και πορεύθηκε για την εκτέλεση, στο νησάκι Λαζαρέτο, μπροστά στο λιμάνι της Κέρκυρας. Οι άλλοι κρατούμενοι, μελλοθάνατοι, ισοβίτες ή με μεγάλες ποινές, στριμώχτηκαν στα σίδερα του κελιού τους κι άρχισαν να φωνάζουν όπως έκαναν σε κάθε εκτέλεση: «Λαέ της Κέρκυρας, πάλι απόψε παίρνουν αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης για εκτέλεση».

Η φυλακή αντηχούσε απ’ τις φωνές. Οι φωνές ακούγονταν μέχρι τα σπίτια απέναντι. Σε λίγη ώρα ο Μικρασιάτης Νίκος Γόδας, τριάντα χρονών, βασικός ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού στα χρόνια της Κατοχής, στεκόταν μπροστά στο απόσπασμα φορώντας τη φανέλα του Θρύλου. «Νενικήκαμεν. Ζήτω οι Ολυμπιονίκες του σοσιαλισμού. Γεια σας, συναθλητές μου», ήταν τα τελευταία του λόγια φεύγοντας απ’ τη φυλακή, όπως τα διασώζει ο συγκρατούμενός του εκείνα τα χρόνια Σταμάτης Σκούρτης.

Άλλος παίχτης του Ολυμπιακού, ο Στέλιος Αναματερός σκοτώθηκε το 1944 στη μάχη του Δεκέμβρη στα Εξάρχεια.

Στις 26 Γενάρη 1949, στο κατάμεστο γήπεδο του Παναθηναϊκού πραγματοποιείται η ποδοσφαιρική αναμέτρηση μεταξύ της μεικτής ποδοσφαιρικής ομάδας Α’ και Γ’ τάγματος Μακρονήσου και του πρωταθλητή Ελλάδας Ολυμπιακού. Το αποτέλεσμα «που εξόργισε τους επισήμους» (σύμφωνα με τον Πάνο Γεραμάνη) έληξε 2-1 υπέρ των εξόριστων αγωνιστών ανάμεσα στους οποίους ήταν και τέσσερις παίκτες του Ολυμπιακού. Ηταν η μοναδική φορά στην ιστορία του Συλλόγου που οι παίχτες του Ολυμπιακού ήθελαν τη νίκη των …αντιπάλων παιχτών. Νίκη που χειροκρότησαν ΟΛΟΙ οι οπαδοί του Θρύλου.

ΘΡΥΛΕ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΕ, ΔΑΦΝΟΣΤΕΦΑΝΟΜΕΝΕ ΜΕΓΑΛΕ ΚΑΙ ΤΡΑΝΕ

(Η χρήση των παραπάνω στοιχείων είναι ελεύθερη χωρίς ο χρήστης να είναι υποχρεωμένος να αναφέρει την πηγή).

Θύρα 7 8.2.1981

Σαν χθες φαντάζει εκείνη η στιγμή. Η στιγμή που οι σειρήνες σκέπασαν τους πανηγυρισμούς. Η στιγμή που την χαρά διαδέχθηκε ο θρήνος. Η στιγμή που θα θυμόμαστε όσα χρόνια και αν περάσουν. Η στιγμή που 21 οπαδοί του Θρύλου έχασαν την ζωή τους στα σκαλιά του Καραϊσκάκη.

Μετά από τον θρίαμβο επί της ΑΕΚ με 6-0 ήρθε η πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Μία σελίδα γεμάτη πόνο και αίμα.

ΟΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΤΗΣ ΘΥΡΑΣ 7

Τουμανίδης Παναγιώτης - ετών 14
Παναγούλης Ηλίας - ετών 17
Σκλαβούνης Κωνσταντίνος - ετών 17
Αμίτσης Γεράσιμος - ετών 18
Κανελλόπουλος Ιωάννης - ετών 18
Λεωνιδάκης Σπυρίδων - ετών 18
Σπηλιόπουλος Ιωάννης - ετών 19
Φίλος Νικόλαος - ετών 19
Διαλυνάς Ιωάννης - ετών 20
Λούπος Ευστράτιος - ετών 20
Μάχας Βασίλειος - ετών 20
Κωστόπουλος Μιχαήλ - ετών 21
Ανδριώτης Σπυρίδων - ετών 24
Χαϊρατίδου Ζωγραφιά - ετών 24
Καρανικόλας Κωνσταντίνος - ετών 25
Μάρκου Μιχαήλ - ετών 27
Μπίλλας Κωνσταντίνος - ετών 28
Πιτσώλης Αναστάσιος - ετών 30
Κουρουπάκης Αντώνιος-Ανδρέας - ετών 34
Χατζηγεωργίου Χρήστος - ετών 34
Αδαμόπουλος Δημήτριος - ετών 41

Δήλωση του ΚΚΕ

το κόκκινο ζεϊμπέκικο

Πειραιάς

(Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια)

Ο Πειραιάς (αρχ. Πειραιεύς), και άλλοτε Πόρτο Λεόνε ή Πόρτο Δράκο, είναι ιστορική βιομηχανική πόλη και σημαντικός λιμένας της Αττικής αλλά και της νοτιοανατολικής μεσογείου. Αποτελεί έδρα της Νομαρχίας Πειραιώς που απαρτίζεται από το χερσαίο τμήμα των οκτώ πειραιώτικων δήμων και τα νησιά του Σαρωνικού.Ανακηρύχθηκε για πρώτη φορά δήμος το 517 π.Χ. και στα νεότερα χρόνια το 1835, σήμερα συνιστά την τρίτη μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη της Ελλάδος μετά την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.

Οι διοικητικές οντότητες που απαρτίζουν το χερσαίο τμήμα της πόλεως και περιβάλλουν το κέντρο του Πειραιά είναι η Νίκαια, ο Κορυδαλλός , το Κερατσίνι, το Πέραμα, η Δραπετσώνα, και ο Άγιος Ιωάννης Ρέντης.Το κέντρο της πόλης απέχει περίπου 12 χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας, της οποίας και αποτελεί επίνειο ενώ συνδέεται με αυτήν με πληθώρα μέσων, λεωφορείων, τρόλλεϋ, αλλά και με τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο, το τραμ, τον προαστιακό σιδηρόδρομο και στο μέλλον με τις γραμμές της Αττικό Μετρό.

Ο λιμένας του Πειραιά είναι ο μεγαλύτερος της Ευρώπης και ένας από τους μεγαλύτερους του κόσμου σε επιβατική κίνηση. Οι πύλες του λιμένος, μετά τον οριστικό προσδιορισμό του, ως «επιβατικού», οδηγούν αντίστοιχα στους προβλήτες ανάλογα με τον προορισμό των επιβατηγών πλοίων που ελλιμενίζονται. Οι βόρειοδυτικές πύλες (Ε3 & Ε4) οδηγούν σε αποβάθρες που προσεγγίζουν πλοία με προορισμό την Κρήτη, οι δυτικές (Ε2) νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου και (Ε1) τα Δωδεκάνησα οι κεντρικές (Ε7) τις Κυκλάδες και (Ε8) τον Αργοσαρωνικό, ενώ η ανατολική (Ε9) τις Δυτικές Κυκλάδες τη Σάμο & την Ικαρία.Ο Λιμένας του Πειραιά χωρίζεται στους:α) Επιβατικό Λιμένα β) Εμπορικό Λιμένα, και γ) Επισκευαστικό Λιμένα

• Ιστορία

Άμεσες πηγές για τη μελέτη της ιστορίας και τοπογραφίας του Πειραιά αποτελούν οι διάφορες επιγραφές, ευρήματα αρχαίων τάφων, θεμέλια ναών, νεωσοίκων, κτιρίων και τειχών και αρχαίων λιμενικών έργων, σε συνδυσμό πάντα με τις περικοπές αρχαίων συγγραφέων που αναφέρονται στον Πειραιά, σπουδαιότεροι των οποίων ήταν οι: Θουκυδίδης, Ξενοφών, Αριστοτέλης, Πλούταρχος, Ισοκράτης, Πλάτων, Λυκούργος, Δημοσθένης, Ηρόδοτος και Πολυδεύκης. Ο αρχαιότερος όμως αυτών ο Διόδωρος ο περιηγητής (4ος αιώνας π.Χ.) ήταν αυτός που πρώτος συνέγραψε για την Αττική, τον οποίον και ακολούθησε ο Ηλιόδωρος που συνέγραψε έργο εκ 15 βιβλίων για τα μνημεία της Αθήνας.

• Όνομα

Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα τα όνόματα που έλαβε κατά καιρούς τόσο η πόλη του Πειραιά όσο και ο λιμένας της είναι κατά σειρά:

1. Ονομασίες πόλης"Πειραιεύς" (αρχαίοι χρόνοι μέχρι και τελευταία επίσημη ονομασία). "Δράκος" "Πειραιάς" (Στέφανος Βυζάντιος και σύγχρονη δημοτική) "Πειραίας", "Περαίας", ή "Περαιάς", (κατά δημώδεις ονομασίες). Επίσης σε κείμενα του προηγούμενου αιώνα απαντώνται: "Πιραιάς", ή "Πιρεάς", ακόμη και "Πειρεάς", "Πειρέας", "Πιρέας" και "Περέας" ή "Περεάς". Σε όλες τις περιπτώσεις που τονίζονταν στη λήγουσα λάμβανε περισπωμένη.

2. Ονομασίες λιμένα"Λιμήν του Πειραιώς" ή απλώς "Λιμήν" (αρχαίοι χρόνοι - τελευταία αρχαιολογική άποψη). "Κάνθαρος" ή "Λιμήν Κανθάρου" (ομοίως αρχαίοι χρόνοι). "Κωφός λιμήν" (μετά τον Πελοποννησιακό πόλεμο - τελευταία αρχαιολογική άποψη). "Λιμήν Αθηνών". "Λιμήν Λέοντος" ή γνωστότερα "Πόρτο Λεόνε"(τον 17ο αιώνα ένα λιοντάρι από μάρμαρο, φρόντιζε το λιμάνι και ήταν το πρώτο πράγμα που έβλεπαν οι ταξιδιώτες όταν έφταναν στο λιμάνι, στην σύγχρονη εποχή υπάρχει ανακατασκευή από τον γλύπτη Μέγκουλα Γεώργιο. Το πρωτότυπο κλάπηκε από τον Φραντσέσκο Μοροζίνι(Morozini) και βρίσκεται στην Βενετία). "Πόρτο Δράκο" ή "Πόρτο Δρακόνε". "Πόρτο της Αθήνα" (Μελέτιος). Επίσης κατά την Ρωμαϊκή περίοδο, Μεσαίωνα, Ενετοκρατία, Τουρκοκρατία, έλαβε τα παρακάτω ονόματα:"Athenarum portus". "Portus de Sithines", ή "Sithines". "Porto Leone", ή "Porto Draco", ή "Porto Dracone". "Ασλάν Λιμάνι" (πριν και κατά το 1821) Πολλοί αρχαίοι συγγραφείς προκειμένου να ενισχύσουν το νησιωτικό χαρακτήρα του Πειραιά ετυμολογούν τη λέξη "Πειραιεύς" εκ του "περαιεύς" (με εναλλαγή του ε σε ει). Πειραιεύς σημαίνει ο πορθμεύς (περαιόω = περνώ αντίκρυ), δηλαδή αυτός που αναλαμβάνει διαπόρθμευση από τη Φαληρική ακτή στην απέναντι όχθη της νήσου του Πειραιά. Κατά τους Δραγάτση Ι. και Χατζή Α. το όνομα από προσηγορικό μετεβλήθει αργότερα σε τοπωνυμικό, (συνδυάζοντας το φαρμακώ (φάρμακο - φαρμακεύς) και βάπτω (βαφή - βαφεύς).

Έτσι ο Πειραιάς δηλώνει επάγγελμα όπως τα τοπωνύμια Πέραμα, Γαλατάς κ.λπ. Στην αρχαία ελληνική "πορθμεύς" λεγόταν όχι μόνο πειραιεύς αλλά και πειραιός (Σ. Βυζάντιος). Στη ετυμολογία αυτή συμφωνούν και οι J. Schmidt και K. Wahrman (1929). Τέλος η άποψη αυτή ενισχύεται από την ονομασία Πειραιός που λεγόταν επίσης ο λιμένας της αρχαίας Κορίνθου που σήμαινε επίσης πορθμεύς.Κατ΄ άλλους η ονομασία Πειραιεύς παράγεται από το "πέραν" (εις την αντιπέραν) επειδή στην αρχαιότητα μεσολαβούσε τόπος ελώδης, (το λεγόμενο "αλίπεδον"), όπως επίσης λέγονταν ομοίως οι αντιτακτές όχθες π.χ.:Περαία Παλαιστίνης, πέραν του Ιορδάνη ποταμού. Περαία, έναντι Τενέδου και Μυσίας. Περαία Κορίνθου (σημερινή Περαχώρα) Περαία Συρίας, της οποίας οι κάτοικοι λέγονταν Πειραιείς. Περαία Σμύρνης (προάστιο της Σμύρνης). Κατόπιν των παραπάνω ο Α. Χατζής υποστηρίζει ότι και στη σημερινή διάλεκτο οι ονομασίες Περεάς, ή Περαιάς και Περέας ή Περαίας δεν αποτελούν βαρβαρισμό παραπέμποντας στo λεξικό Pape-Benseler στη λέξη Πειραιεύς.

• Αξιοθέατα & Μουσεία

Σηράγγιο ή Σηραγγείο ή Σπηλιά του Παρασκευά: Υπόγειο κατασκεύασμα μέσα σε βράχους που βρίσκεται πίσω απο την πλάζ "Βοτσαλάκια". Το σπήλαιο αυτό λέγεται πως ήταν ιερό, αφιερωμένο στον τοπικό ήρωα Σήραγγο και πιθανολογείται πως αργότερα χρησιμοποιήθηκε επίσης και ως «Ασκληπιείο» και ως «Πορφυρείο» ενώ έχει πολλά υπόγεια διαμερίσματα.

Σπηλιά της Αρετούσας, στο λόφο της ΚαστέλλαςΝησίδα Κουμουνδούρου, μεταξύ Μικρολίμανου (Τουρκολίμανου) και λιμένα Ζέας (Πασαλιμάνι) της Καστέλλας.

Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος.

Το Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος συνολικής επιφάνειας περίπου 1850 τ.μ. βρίσκεται στην περιοχή της Φρεαττύδας στην Ακτή Θεμιστοκλέους. Αποτελεί το μεγαλύτερο Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδος και παρουσιάζει την ιστορία και την εξέλιξη του Ναυτικού των Ελλήνων από την προϊστορική εποχή ως τις μέρες μας.

Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο του Πειραιά συνολικής επιφάνειας 1394 τ.μ. βρίσκεται στην περιοχή μεταξύ Τερψιθέας και Πασαλιμάνιου. Παρουσιάζει πλήρη εικόνα της ιστορίας της πόλης απο την αρχαιότητα εώς τις μέρες μας φιλοξενώντας σημαντικότατα ιστορικά εκθέματα.

Μουσείο Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων.

Το Μουσείο Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων βρίσκεται εντός του σιδηροδρομικού σταθμού του Πειραιά στο λιμάνι.

Μουσείο Ζωγραφικής και Σκηνογραφίας.

Το Μουσείο Ζωγραφικής και Σκηνογραφίας "Πάνου Αραβαντινού" βρίσκεται εντός του Δημοτικού Θεάτρου.

Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά.

Στην Πινακοθήκη υπάρχουν σημαντικά έργα των Μαλέα, Βολανάκη, Λύτρα, Λαζαρή, Βυζαντίου, Γεραλή, Κοκότση κ.α. καθώς υπάρχει και μεγάλη συλλογή 80 γλυπτών του Καστριώτη.

• Θέατρα

Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (δήμου Πειραιά)

Το Δημοτικό Θέατρο του ΠειραιάΤο Δημοτικό Θέατρο βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και κτίστηκε σε σχέδια πιστής αντιγραφής του θεάτρου Μπολσόι από τον αρχιτέκτονα και καθηγητή του Ε.Μ. Πολυτεχνείου Ιωάννη Λαζαρίμο ενώ η ανέγερσή του διήρκεσε από το 1884 έως το 1895, διαστάσεων 34 Χ 45 μ. . Στο Δημοτικό Θέατρο εμφανίστηκαν, κατά καιρούς, οι γνωστότεροι ελληνικοί θίασοι, τo "Εθνικό Θέατρο", "Η Εθνική Λυρική Σκηνή" κ.α. Για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα σε διάφορους βοηθητικούς χώρους του φιλοξενήθηκαν η Δημοτική Βιβλιοθήκη του Πειραιά καθώς και η Δημοτική Πινακοθήκη.

Βεάκειο Θέατρο Πειραιά (δήμου Πειραιά)

Το Βεάκειο Δημοτικό Θέατρο, πρώην Σκυλίτσιο, βρίσκεται στον λόφο της Καστέλλας (Προφήτη Ηλία) και είναι μορφής αρχαίου θεάτρου. Το Βεάκειο κατασκευάστηκε και άρχισε να λειτουργεί το 1969 επί δημαρχίας Αριστείδη-Αλέξανδρου Σκυλίτση του οποίου και έφερε το όνομα, μετά τη γενική αναμόρφωση του γύρω χώρου, ενώ το 1976 μετονομάστηκε σε "Βεάκειο" προς τιμήν του μεγάλου ηθοποιού Αιμίλιου Βεάκη ο οποίος ναι μεν είχε γεννηθεί στον Πειραιά, αλλά δεν είχε προσφέρει τίποτα θεατρικά στη πόλη, σε σχέση με τον μεγάλο Κ. Ροντήρη.Η χωρητικότητα του θεάτρου είναι περίπου 2000 θεατών όπου και οργανώνονται πολλές παραστάσεις και πολιτιστικές εκδηλώσεις κατά τους θερινούς μήνες.

Μενάνδρειο Θέατρο Πειραιά (δήμου Πειραιά)

Το Μενάνδρειο Δημοτικό Θέατρο (πρώην Δελφινάριο) είναι λυόμενου τύπου, θερινό θέατρο, σε μορφή αρχαίου θεάτρου, σε αντιγραφή του αντίστοιχου που υπήρχε στον άλλοτε βασιλικό και σήμερα εθνικό κήπο. Βρίσκεται στη περιοχή του Νέου Φάληρου, κοντά στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Σ΄ αυτό παρουσιάζονται κυρίως «επιθεωρήσεις» από μεγάλους θιάσους τους θερινούς μήνες και είναι χωρητικότητας 1.000 ατόμων

Άλλα θέατρα

Μέχρι και τη δεκαετία του 1970 στον Πειραιά λειτουργούσαν επίσης το "Αρχαίο Θέατρο" που έδινε παραστάσεις η Δόρα Στράτου, το "Πειραϊκό θέατρο" του δήμου Πειραιά (θερινό) που είχε ανασκευασθεί επίσης από τον Σκυλίτση και που αργότερα κατεδαφίστηκε και στη θέση του δημιουργήθηκε μικρό πάρκο (έναντι του ΥΕΝ), το θέατρο Παλλάς (χειμερινό), το θέατρο Πειραϊκού Συνδέσμου (χειμερινό), το Χριστιανικό θέατρο της Ζωής (επίσης χειμερινό), καθώς και άλλες θεατρικές σκηνές μεγάλων εκπαιδευτηρίων (Πλάτωνα, Γαλλικής Σχολής κ.λπ.) και κάποιων κινηματογράφων (π.χ. Αττικόν, Ολύμπιον κλπ.)

• Εκκλησίες

Στον Πειραιά υπάρχει σημαντικός αριθμός ιερών ναών[2], οι μεγαλύτεροι από τους οποίους είναι:Ο καθεδρικός ναός της Αγίας Τριάδας Ο Ι.Ν. του Αγίου Σπυρίδωνος (πολιούχος), ιστορικός ναός Ο Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Ο Ι.Ν. Αγίου Βασιλείου Ο Ι.Ν. Ευαγγελίστριας Ο Ι.Ν. Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Ο Ι.Ν. Αγίου Διονυσίου

• ΜΜΕ

Ο Πειραιάς είναι έδρα των τηλεοπτικών σταθμών ΣΚΑΪ, Channel Nine (πρώην Polis), Magic TV, Smart-TV, των ραδιοφωνικών σταθμών ΣΚΑΪ, Red FM, Village FM, Atlantis FM, Μελωδία, Angel Fm, Λάμψη, Πειραϊκή Εκκλησία και ο Δημοτικός Σταθμός Κανάλι 1 καθώς και των τοπικών εφημερίδων "Εν Πειραιει", "Δημοτικό Μέλλον", "Τα Νέα του Σαρωνικού", "Νέος Λόγος", "Κοινωνική" κ.α..

Αξίζει να επισημανθεί πως το πρώτο ελληνικό μη κρατικό κανάλι στην Ελλάδα αλλά και το πρώτο συνδρομητικό κανάλι ήταν το κανάλι του Δήμου Πειραιά μεταδίδοντας από το λόφο του Προφήτη Ηλία με τον διακριτικό τίτλο TV Plus Πειραιάς.

• Εκπαιδευτικά Ιδρύματα

Στο Δήμο Πειραιά λειτουργούν27 γυμνάσια από τα οποία 3 εσπερινά και 2 πειραματικά (Η Ράλλειος που είναι από τα ελάχιστα σχολεία θηλέων της Ελλάδας και η Ιωνίδειος που είναι το πρώτο σχολικό κτήριο που χτίστηκε στο νεότερο Πειραιά το 1845-47 με δωρεά του Κωνσταντίνου Ιωνίδη και βρισκόταν στο χώρο που στεγάζεται το σημερινό σχολείο «Ιωνίδειος σχολή») 1 μουσικό 17 λύκεια από τα οποία 1 εσπερινό 1 ΕΕΕΕΚ 7 ΕΠΑ.Λ από τα οποία 1 εσπερινό 2 ΕΠΑ.Σ 2

• Πανεπιστήμια

Tο Πανεπιστήμιο Πειραιώς και η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων

• Αθλητισμός

Μεγάλα αθλητικά σωματεία Πειραιά.

Ολυμπιακός Σ.Φ.Π Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. Π.Α.Ο. Ατρόμητος Πειραιώς Α.Ο. Προοδευτική Νεολαία Α.Ο. Ιωνικός Νικαίας Α.Ε. Χαλκηδόνα-Πρωτέας (πρώην Α.Ο. Χαλκηδόνα Νήαρ Ήστ) Όμιλος Ερετών Πειραιώς.